Zomercolumn Rob van Eck – speler vv Hollandscheveld 2 en zaal 1

Zomercolumn Rob van Eck – speler vv Hollandscheveld 2 en zaal 1

Pr: Zou jij eerst wat over jezelf kunnen vertellen?

Ik ben 23 jaar en geboren en getogen in Hollandscheveld. Ik woon samen met mijn broertje Luuk (19 jaar) bij zowel mijn vader als mijn moeder, die zijn gescheiden dus dat wisselen we wat af.

Ik werk bij Plus Cappendijck aan het Hoekje, maar dit zal binnenkort Boni worden. Ben benieuwd hoe dat gaat. Nu ben ik manusje van alles en beheers alle facetten van de voorkomende werkzaamheden.

’s Avonds heb ik het vooral druk met voetballen. Op maandag vaak een zaalwedstrijd en op dinsdag en donderdag trainen en dan op zaterdagmiddag natuurlijk de wedstrijd. Als ik dan thuis ben kijk ik vaak ook nog een voetbalwedstrijd op tv. Voetballen is wel mijn grootste hobby en natuurlijk stappen met mijn vrienden.




Pr: Hoe komt het dat jij bent gaan voetballen? Je komt niet uit een echt voetbalgezin toch?

Nee binnen ons gezin niet echt, maar mijn opa is wel een echte voetbalsupporter. Hij komt uit Spakenburg en was fan van de IJssselmeervogels. Hij nam me ook wel eens mee naar het voetbalveld om bij mijn oom te gaan kijken. En op straat natuurlijk, vooral met mijn neefjes Nick en Roy Strijker. Dus zo is het wel wat aangewakkerd.

Ik ben ook op mijn 5e begonnen, bij de kabouters met Jan Kip en Annelies als trainers. Ik zag daar laatst nog een foto van en besefte mij dat ik bijna iedereen van dat team nog wel spreek, of op het voetbalveld, of tijdens het stappen.

Daarna ben ik naar F5 gegaan, op het veld draaiden we mee bovenin en in de zaal zijn we kampioen geworden. Jan Booij en Johan Schonewille waren mijn trainers.

Toen ik naar de D pupillen ging kwam ik in D2 en we werden kampioen. Toen hikte ik tegen D1 aan en mocht mee doen met de selectietrainingen. Ik heb het toen niet gered, daar baalde ik natuurlijk eerst wel van, maar vond het snel goed en heb toen een leuk jaar gehad in D2. Joachim Wullfraat en Peter Schonewille waren de trainers en die waren wel relaxed.

Ik ging daarna wel over naar C1. Met dit team draaiden we mooi mee bovenin, maar zijn helaas geen kampioen geworden. Vanuit de C junioren ging ik naar B2 en dat was wel mijn beste seizoen. Ik werd dat jaar topscoorder met 35 doelpunten ofzo, we werden op een haar na eerste, maar weer moesten we het doen met een tweede plek.

In B1 liep ik mijn kruisband blessure op. Ik draaide weg en toen ging het mis. Toen ben ik er lang uit geweest en ben begonnen als grensrechter bij de A junioren om er wat bij te blijven en voor mijn herstel. Toen ik volledig hersteld was kon ik nog 1 seizoen in de A junioren voetballen. Helaas was dit niet zo’n gemotiveerd team. Stonden vaak met 5 of 6 man op het trainingsveld. Ik ben toen ook op de laatste man positie gezet terwijl ik de hele jeugd op het middenveld of in de aanval heb gevoetbald. Al met al geen succesjaar.


Pr: En toen naar het tweede?

Dat was wel de bedoeling. We hadden een gesprek gehad en ik zou aansluiten bij het tweede elftal. Maar ik kreeg een appje van toenmalige trainer John Kikkert of ik aan wilde sluiten tijdens de voorbereiding en mocht mee doen aan het Prentdorpentoernooi.

We waren net terug van onze zuipvakantie in Albufeira en toen voetbalden we tegen HODO. Ik maakte mijn debuut in deze wedstrijd. Ik werd prima ingespeeld door Gerrit Vrieling en scoorde. En even later kreeg ik de bal van Hans Zomer en weer werkte ik de bal achter Marcel Pol en ik had zelfs nog een grote kans om nog een keer te scoren. Maar dit was al meer dan een mooi debuut. Winnen van HODO en 2x scoren!

Daarna mocht ik aansluiten bij de selectie. Dit had ik zelf nooit gedacht en ik heb daar volop van genoten. Niet heel veel gespeeld, maar wel mooi om mee te maken. Ik had er ook vrede mee dat ik terug ging naar het 2e.


Pr: En hoe heb je dat ervaren?

Ik zit nu vier seizoenen in het tweede. De eerste twee seizoenen waren met pieken en dalen en heel wisselvallig. Afgelopen twee seizoenen draaien we best lekker. Het kunstveld, de samenwerking tussen spelers en trainer zijn denk ik debet aan hoe het nu gaat. Onze doelstelling was eindigen in de middenmoot. Maar we hebben zelfs nog een poos zicht gehad op de koppositie. Na de winterstop draaide het wat minder, maar we pakken nu onze puntjes weer dus middenmoot zal behaald worden denk ik.


Pr: En samen met Luuk in één elftal, hoe is dat?

Ik vind het heel mooi om samen in 1 elftal te spelen, bijzonder is een beter woord. We staan samen in de spits dus hebben veel met elkaar te maken. Het zou mooier zijn dat we wat meer doelpunten maakten. Natuurlijk zijn we tegen elkaar soms wel wat feller als tegen een ander, maar we weten wat we aan elkaar hebben. En als we uit de douche stappen is het allemaal weer prima.

Ik ben ook heel trots als Luuk aan mag sluiten bij het eerste en zijn minuten mag maken. Ik hoop dat het in de toekomst veel meer minuten in het eerste mogen worden.


Pr: Wat voor soort voetballer ben jij?

Ik ben denk ik sterk in de 16. Krijg dan graag de bal in de voeten, dan kappen, draaien en schieten. Verder zie ik vaak waar een bal komt en neem dan positie in. Het is frustrerend dat het scoren op de trainingen vaak veel beter gaat dan in de wedstrijd.


Pr: Als ik vv Hollandscheveld zeg, wat zeg jij dan?

Saamhorigheid. Ik denk dat iedereen opgenomen wordt binnen de vereniging, ook als je niet uit Hollandscheveld komt en veel mensen vind ik betrokken met de club. Dat typeert vv Hollandscheveld denk ik.

Als we de derde helft op het terras zitten hebben we het er wel eens over dat het mooi zou zijn dat we een terras zouden hebben waarbij je het hele veld kunt zien. Dus lekker voetbal kijken vanaf het terras, nu zit je tegen de tribune aan te kijken.


Pr: Je vertelde al dat je ook nog in de zaal voetbalt, hoe gaat dat?

Ons zaalteam is een vriendenteam. Onze eerste wedstrijd kregen we het kats aan de klets, moesten even wennen aan de andere manier van voetballen. Maar volgens mij hebben we daarna geen wedstrijd meer verloren en werden kampioen.

Dit hebben we goed gevierd bij onze toenmalige shirtsponsor “café de Nachtwacht” en het werd laat.  Met een slokje op en nog euforisch hebben we ons toen wat baldadig gedragen. De politie was er snel bij en kregen we later een dikke boete van 240 euro op de mat… gelukkig verder nog nooit geen bekeuring gehad.

Nu staan we 5e ofzo, dus ook best een goed resultaat. Hopelijk gaat iedereen volgend seizoen door en hopen we nog wat hoger te eindigen.


Pr: Heb je nog een nabrander voor iedereen?

“Leven en laten leven”

Zoveel mogelijk plezier maken en alles eruit halen wat erin zit. Een mooie zomer, met leuke feestjes en lekker weer!


Rob bedankt, en je was bang dat je niet veel te vertellen had, maar dat viel echt wel mee. En succes in de sponsorcommissie :)