Zomercolumn met Harm Kikkert en zijn drie zonen.

De afsluitende zomercolumn van dit seizoen is de column met een familie die al sinds mensenheugenis met vv Hollandscheveld verbonden is. De familie Kikkert wie kent ze niet. De PR had een uiterst plezierige avond met Harm, Harnold, John en Richard en hieronder hun verhaal.

Harm: ‘Voordat we verder gaan wil ik wel even gezegd hebben dat wij zonder mijn vrouw hier niet gezeten hadden met z’n allen, ik wil dit wel even graag extra onder de aandacht gebracht hebben.

Zij heeft namelijk veel gedaan voor de voetbal als vrijwilligster vroeger. Naast gastdame bij de thuiswedstrijden van het 1^e, deed ze de was voor het 1^e, 2^e en 3^e. Ook was ze actief bij de bingo’s in het Jeugdcentrum.’

PR: ‘Ere wie ere toekomt zullen we maar zeggen dus. Hoe lang zijn jullie eigenlijk lid van vv Hollandscheveld?

Harm: Op mijn 16^e ben ik lid geworden en ben nu 77 jaar dus tel maar uit. : Ik ben in de jeugd begonnen bij sc Elim. Later vroeg ik overschrijving aan naar vv Hollandscheveld, maar kreeg het niet voor elkaar. Je moest voetballen waar je woonde en dat betekende voor mij Noordscheschut. Bij vv Noordscheschut deden ze echter niet al te vriendelijk toen ik er kwam kijken en een jaar later mocht ik toch naar vv Hollandscheveld. Heb nog ‘achter de schutting’ getraind en gevoetbald. Kan me nog een wedstrijd herinneren met de veteranen tegen s.v. Hodo. Geert van Eck stond op doel en de bekende scheidsrechter Frans Derks had de leiding. No Name bezong het later nog in hun lied ‘en Harm Kikkert loeide de bal dwars deur ’t net’. Mooi toch. Vanuit de A-junioren tot mijn 34^ste in het 1^e gespeeld en toen in de veteranen. Ook een mooie tijd.

Harnold: Was denk ik een jaar of 6, maar trainde al mee voor die tijd bij de oude sporthal tegenover de toenmalige bibliotheek.

John: Als jongste lid mocht ik de opening van ‘de Oosthoek’ verzorgen samen met Swanet Everts.

Richard: Ik was denk ik een jaar of vijf toen ik ging voetballen.

PR: Wat was jullie mooiste wedstrijd of seizoen?

Harm: Elke wedstrijd en seizoen is natuurlijk bijzonder, maar de allermooiste voor mij is toch wel de 1-2 uitzege bij het ongenaakbare IJsselmeervogels in Spakenburg, wat een feest. Verder had ik een beroerde hekel aan hardlopen tijdens trainingen, net als de jongens van mij, dus dat is duidelijk genetisch bepaald.

Harnold: Voor mij toch wel de winst tijdens het secr. Scholingtoernooi met sterke tegenstanders zoals ACV, vv Emmen en SVZW. Helaas moest ik de laatste twee wedstrijden geblesseerd toezien.

John: Als 16-jarige speelde ik in de A-junioren en maakte ik ook nog eens onder Veurink mijn debuut, dat soort dingen vergeet je niet. Daarnaast een wedstrijd met het 2^e tegen Delfzijl een sterke tegenstander, maar met Lambert Kats en Tinus Faken achterin konden we gewoon niet verliezen.

Richard: Er zijn zoveel momenten maar dat ik samen met Bert Karssies in de Drentse Selectie van de zaal zat vergeet ik niet gauw. Trainen deden we in Beilen. Pa en John gingen altijd mee. Werden we tijdens een toernooi in Den Helder vierde van Nederland. Mooie herinneringen.

Mooi dagboek van twee jochies uit Hollandscheveld die samen in de Drentse selectie speelden.

Verder natuurlijk het jaar dat we met het 2^e kampioen werden en een jaar later in de res. Hoofdklasse speelden tegen allemaal topteams. Kansloos jaar doordat we een hoofdtrainer kregen die niets om het 2^e gaf.

Harnold: O ja Haverkort. Mooie anekdote zag mij een keer voor Richard aan toen ik in de kantine zat zaterdags en zei dat ik me melden bij het 1^e i.p.v. het 2^e. Zei: ’Prima trainer’ waarop alle jongens om me heen begonnen te lachen. Gelukkig voor hem kwam Richard er toen aan fietsen en heb ik hem maar even verteld dat ik niet Richard was.

PR: Nog meer van die leuke anekdotes?

Eensgezind: Anekdotes mwauh, maar over trainers kunnen we ook wel boekje openen doen. We hebben er wel een paar gehad hoor bij de club. Wat te denken van Bram Beverwijk die ons alvast ‘naar achteren stuurde’ voor de warming up en dergelijke terwijl het pijpenstelen regelde. Wie er ook naar achteren kwam geen trainer. Zat lekker te klaverjassen in de kantine toen wij naar ruim een uur terugkwamen. Als persoon een prachtige man, maar als trainer….

Of Koeling die mij (Richard) en Bert Blokzijl ‘vergat’ mee terug te nemen vanuit Geesbrug. Kans op kans misten we daar en i.p.v. van een dikke overwinning we gelijk speelden door een lucky schot van een speler van VCG. Pislink natuurlijk was Koeling. Om 17.45 uur bracht Henk Zwiers ons vanuit de kantine terug naar ‘de Oosthoek’.

PR: Wat betekent de club voor jullie?

Eensgezind: ’s Morgens om 09.00 uur het sportpark oplopen en net voordat de Sportschau begon weer naar huis toe. Moeders zette vrijdagavond de tassen allemaal klaar. Pa jij zag niet veel van onze wedstrijden, omdat jezelf in het 1^e speelde. Voetbal is ons met de paplepel ingegoten door opa Slomp en oom Harm Slomp.

PR: Wat deed het jullie dat John hoofdtrainer werd van ‘jullie ’club?

Harnold: Heb zelfs nog onder hem mogen trainen. Het ging en gaat bij John om voetballen en niet om hardlopers. Das vind ik wel belangrijk om te vermelden.

Richard: Supergaaf dat je broer hoofdtrainer wordt van de club die alles voor ons betekent. Het maakt je trots. John is iemand met een duidelijke voetbalvisie, hij ziet de sterke en zwakke kanten van zijn team en probeert daaropin te spelen. Zijn eigen fanatisme heeft hem gemaakt tot de trainer welke hij is. Het is jammer dat het geëindigd is zoals het geëindigd is.

Harm: Ja wat moet ik zeggen… Het is dubbel aan de ene kant maakt het je heel trots, maar aan de andere kant hoor je langs de lijn ook allemaal ‘voetbalkenners’ praten over je zoon als trainer en dat is soms wel lastig. Maar de trots overheerst.

PR: John hoe kijk jij terug op twee periodes als hoofdtrainer bij ‘jou’ club?

John: Tuurlijk ben ik gek als ik zeg dat het me niets doet, het maakt je trots. Maar naast trainer ben ik ook te veel supporter van deze club. Toen ik de 2^e keer kwam vanaf vv Hoogeveen was ik rustiger geworden, observeerde meer. Wilde zelf als trainer ook graag eindigen bij vv Hollandscheveld, corona heeft de dingen alleen versneld. Al die jaren als trainer stop je zoveel van jezelf in de club en het team dat je traint. Maar de laatste tijd bij het 1^e werd ik naast trainer weer te veel die supporter die niet wil dat zijn club verliest. Tot de dinsdag na de wedstrijd had ik last van beslissingen en uitslagen die we de zaterdag ervoor hadden neergezet. Al met al heb ik ruim 20 jaar als trainer alles gegeven bij mooie clubs, maar nu is het tijd voor mezelf. Kan zeggen dat ik nog geen vier trainingen heb gemist in die 20 jaar. Waar ik ook trainde om 16.45 uur vroeg ik eerst of iemand wist wat vv Hollandscheveld had gedaan. Maar als trainer liep ik de laatste tijd vast en mijn voetbaltas werd een ballast. Dus heb ik de beslissing genomen te stoppen en voor mezelf te kiezen. Ik weet dat ik de club hierdoor met een probleem opzadelde. (Inmiddels opgelost door de komst van Johan Sikkes)

Wil me in de toekomst wel in gaan zetten als vrijwilliger. Mijn voetbalvisie verspreiden binnen de club. Tenminste als de club dat ziet zitten. De club zit in mijn hart en dat zal altijd zo blijven.

Dat is nu wel anders bij de meesten, bij de familie Kikkert gaat het al 50 jaar over voetbal en we zijn het nooit eens. De betrokkenheid is veranderd, men is nu soms wel van jongs af aan lid maar iets voor de club doen of betekenen ho maar.

PR: Nog een nabrander mannen?

Harm: Zoals iedereen weet heb ik overal altijd commentaar op, maar ik meen er niets van en sta altijd voor 110% achter onze club.

Harnold: De betrokkenheid van ouders die hun zoon of dochter lid maken van vv Hollandscheveld moet omhoog. De club kan niet zonder vrijwilligers en dat zullen ouders moeten beseffen.

John: De vv Hollandscheveld is de laatste jaren door de Gemeente Hoogeveen in de steek gelaten v.w.b. de trainingsaccommodatie, als trainer heb ik me hier de laatste drie jaar ontzettend aan geërgerd. Verder vind ik dat het 1^e het vlaggenschip binnen de vereniging hoort te zijn, hoor namelijk dat er geluiden opgaan dat iedereen binnen de vereniging gelijk is. Maar dat zal in mijn ogen nooit zo kunnen zijn.

Richard: Er moet een stukje realisme komen binnen de vereniging. We zijn 3^e klasse niveau. Willen we dit veranderen dan zal men in het dorp toch eens wat verder moeten kijken dan het eigen belang.

De PR wil Harm, Harnold, John en Richard bedanken voor dit openhartig, humoristische en realistische gesprek en wensen hun veel goeds toe voor in de toekomst.