Zomercolumn Lennie Booij – keeper 5e elftal
Pr: Velen zullen je wel kennen, maar stel je even voor aan diegene die je nog niet kennen.
Ik ben dus Lennie Booij en ik ben 21 jaar. Ik heb ruim een jaar een relatie met Mariët. Ik woon nog thuis bij mijn ouders en mijn zusje Demi. Hier zal ik eerst ook nog wel een poosje blijven, eerst maar eens wat sparen om een leuk huisje te kunnen kopen. Ik ben schilder bij Wits in Beilen, hier werk ik nu zo’n 5 jaar.
Pr: Heb je nog hobby’s naast het voetballen?
Ik werk heel veel. Darten in Mel’s café en een spelletje spelen achter de X-box vind ik wel leuk. Darten kan ik nu ook bij ons in de schuur. In de Coronatijd heb ik met mijn vader de schuur verbouwd als darthonk, een klein café zeg maar, gezellig.
Pr: Wanneer ben je begonnen met voetballen?
Toen ik 5 jaar was ben ik bij HH’97 begonnen bij de kabouters. Daarna heb ik de hele jeugd doorlopen bij HH’97. Ik heb eigenlijk op alle posities gevoetbald in de verschillende teams en in C3 was ik een seizoen keeper.
Met D2 zijn we kampioen geworden, dat was ook de enige keer dat ik kampioen ben geworden. Richard Kikkert was toen onze trainer.
De jaren in de A junioren was een gedoe en toen ben ik ook een jaar gestopt met voetballen. Toen kwam het idee om een vijfde elftal op te starten en ik ben toen daar weer begonnen met voetballen.
Pr: En meteen weer als keeper onder de lat?
Nee, ik ben begonnen als spits, maar zeer weinig gescoord hahaha. Maar toen raakte onze keeper Tom ter Steege geblesseerd . En mijn conditie was niet al te goed, dus offerde ik me op te keepen. We zouden het om en om doen, maar ik ben eigenlijk in het doel blijven staan. En ik moet zeggen dat het me steeds beter af gaat. En je wordt toch minder moe in het doel.
Pr: En het bevalt goed dus in het 5e.
Ja, ik heb het best naar mijn zin in het vijfde. Ik heb eigenlijk altijd zin om te voetballen, en het maakt me ook niet zoveel uit wanneer we verliezen, ik heb altijd wel lol. In het vijfde hebben ook eigenlijk nooit geen gezeur, zelfs niet als ik een blunder maak. Ik kan wel genieten als de tegenstanders tegen elkaar lopen te zeuren, daar hou ik wel van.
Wij moesten een keer tegen NKVV voetballen en we dachten dat het een makkie zou worden voor ons, maar we verloren met 0-9. Dat vind ik dan weer lollig.
De potjes tegen Elim vind ik ook altijd wel leuk. Wat ook wel een bijzondere wedstrijd was, was thuis tegen Klazienaveen. Zo uit het niets liep de wedstrijd volledig uit de hand en de rest is geschiedenis!
Op dit niveau is het echt kelderklasse af en toe, er kan van alles gebeuren. Daar heb ik wel lol in. Wij hebben een leuke mix van spelers. De één wat fanatieker dan de andere. Er wordt wel eens wat getraind, maar dit is niet verplicht. Als je zin hebt kom je en anders niet.
Pr: Wat vind je van vv Hollandscheveld?
Ik vind het een mooie club, een mooi sportpark en een gezellige kantine. Aardige mensen, alleen maar mooie herinneringen eigenlijk. En ik ben van plan hier nog een mooi poosje rond te lopen.
Pr: wat zou er van jou veranderd mogen worden bij vv Hollandscheveld?
De douches mogen van mij wel wat kouder, ik heb een hekel aan zo warm douchen.
Pr: Wat zijn je toekomstplannen?
Ik wil graag een succesvolle ZZP er worden. En dan huisje, boompje, beestje en een dikke Amerikaanse auto onder de kont. Ik heb nu een praktische auto voor het werk, waar ik ook trots op ben. Maar ooit zou ik graag een hele mooie auto kopen.
Pr: We eindigen elke zomercolumn met een nabrander , wat is jou nabrander?
Ik zou graag wat meer vertrouwen van mijn teamgenoten willen krijgen. Ze laten me elke wedstrijd weer duidelijk merken dat ze bang zijn dat we de 0 niet houden. Dit moet volgend seizoen maar eens veranderen.
De Pr wil Lennie hartelijk danken voor zijn tijd en zijn verhaal en hopelijk zien we elkaar snel weer op de Oosthoek.