Zomercolumn Jan Vos – vv Hollandscheveld 45 +

In deze column komt Jan Vos aan het woord. Aan de keukentafel kwam van alles aan de orde, Jan heeft naast het voetballen nog genoeg andere hobby’s waarover hij enthousiast vertelde...

PR: Hoe zag jullie gezin eruit?

Ik kom uit een gezin van vijf: vader, moeder , zus, ik en een broertje. Mijn vader

voetbalde altijd bij Noordscheschut. Hij heeft daar tot zijn 50^eofzo gevoetbald. Hij trainde bijna nooit omdat hij veel aan het leren was, dus heeft nooit heel hoog gevoetbald.

PR: Wanneer ben jij begonnen met voetballen?

Ik ben op mijn zesde in de F pupillen begonnen. Ik was een vroege leerling en daardoor liep ik altijd een seizoen achter bij de jongens waar ik mee voetbalde. Er werd dan dispensatie aangevraagd voor mij, zodat ik bij het team kon blijven. Ik mocht dan dus mee met de groep. Ik voetbalde in de jeugd met o.a. Ronald Bruins Slot, Senny Schonewille, Karlo Mol, René Koster, Jeroen Okken, Hendry Strijker, Marco Blok, Hendri Bijl, Klaas Jan Hagen. Veel van die jongens zag ik na het voetballen ook regelmatig en met enkelen heb ik nu nog contact. Mooie tijd met die jongens meegemaakt.

PR: En in de senioren direct bij het 1^egekomen?

Nee, ik denk dat ik in het 3^eben gaan voetballen. Daar heb ik een paar jaar gevoetbald en toen kwam de toenmalige trainer van het 1^ebij mij dat ik bij het 1^emoest komen voetballen. De manier waarop hij dat vroeg vond ik niet prettig en ik wilde die verplichting eigenlijk ook niet, ik had nog heel veel dingen naast het voetballen die ik wilde doen.

Een jaar later was Bram Roerdink trainer van het 1^een hij benaderde mij ook voor het 1^e, maar hij vroeg of ik het wilde proberen en legde er niet zoveel druk op. Vervolgens ben ik bij de selectie gekomen en ben zo’n 8 jaar blijven hangen bij het 1^e.

We hadden altijd wel een goed team, maar in het jaar dat Dick Kroezen, Martijn Doldersum, Jaap Schonewille, Bert Karssies, Erwin Kip, Klaas Jan Hagen, Bert Blokzijl enzovoort in het 1^espeelden, hadden we wel een heel goed team. Dat waren goede voetballers, zonder de anderen teniet te doen uiteraard.

PR: Wat voor soort voetballer ben jij?

Ik ben altijd verdediger geweest. Ik ben totaal niet technisch en moest het vooral hebben van mijn snelheid, doorzettingsvermogen en werklust. Ik geef niet snel op. Die snelheid is tegenwoordig geen wapen meer hoor, haha

PR: En na je periode in het 1^e?

Daarna ben ik in het 3^egaan voetballen. Dat was een team met veel oud 1^evoetballers. In het jaar dat we kampioen werden lieten we zaterdags echt mooi voetbal zien. Het was echt tikkie takkie voetbal. Het kwam wel eens voor dat we applaus kregen van de tegenstander; we werden ook wel “klein Barca” genoemd dat jaar. Misschien hadden we dat wel zelf bedacht, maar dat waren wel mooie tijden.

Nu voetbal ik op de vrijdagavond in het 45+team. Dit is 7x7 en met dit team doen we het ook erg goed. We hebben al heel wat kampioenschappen in de wacht gesleept. Ik train nog mee met het 3^e, wat heel mooi is dat het mag van hen. Ik heb afgelopen jaar uit nood ook nog wel eens meegedaan met hen, maar dat doe ik niet meer. Ik kan nu mijn energie mooi kwijt bij de 45+.

PR: Heb je naast het voetballen nog andere hobby’s?

Ik heb zo’n 10 jaar aan karate gedaan. Ik heb de 1^edan en de zwarte band. In de aanloop naar het behalen van de zwarte band moest ik veel en hard trainen. Ik ging ’s morgens om 5 uur naar het bos om te trainen en daarna naar mijn werk. Ook op zaterdag ging ik voor de wedstrijd eerst nog naar de karatetraining. Daarnaast had ik ook nog twee keer in de week voetbaltraining. Het examen voor de zwarte band was dan ook 5 dagen, en dat was mentaal en fysiek best zwaar. De laatste dag moest ik examen doen van een paar uur en ik heb het gehaald!

Verder rijd ik graag op mijn motor. Ik rijd elke dag op de motor naar mijn werk en terug. En onze oudste dochter Nola vindt het ook leuk om achterop te zitten en een eindje te toeren, dus ’s avonds en in het weekend gaan we dan nog regelmatig een half uurtje of wat langer rijden.

Samen met een stuk of 15 mannen gaan we één keer in het jaar een motortocht maken, met ‘De Motorkeerls Hardenberg’. Dan gaan we een weekend met de mannen op pad en sluiten we af met een barbecue. Dit jaar was de bedoeling om wat verder weg te gaan en wat langer omdat het de 10^ekeer zou zijn, maar ook dit kan helaas niet doorgaan i.v.m het Coronavirus.

Duiken is ook iets wat ik graag doe, al is het tegenwoordig maar 4 of 5 keer per jaar. Mijn mooiste duikervaring was in Egypte. Dat is echt een spectaculaire plek om te duiken, het is bijna alsof je op een andere planeet bent. Dat staat ook nog wel op mijn wensenlijstje om nog een keer te doen.

In het weekend ben ik ook nog wel regelmatig aan het vissen. Tegenwoordig aan het snoeken. Met de boot en met dood aas en dan het liefst op het Zwarte Water. De grootste vis die ik gevangen heb was 1 meter en 1 centimeter, dus hier zit nog wel een uitdaging in om een grotere uit het water te halen, haha..

PR: Je vertelde net dat je nog graag een keer wilde duiken in Egypte, heb je verder nog wensen of dromen?

Ik heb nu eigenlijk niet iets concreets dat ik heel graag zou willen, maar ik ben wel iemand die graag een uitdaging heeft om naartoe te werken. Dus er zal allicht weer wat op mijn pad komen om naar toe te werken en naar uit te kijken.

PR: Naast al je hobby’s ook nog aan het werk?

Uiteraard. Ik heb vanaf mijn 15^ebij Vossebelt in Geesbrug gewerkt. In de laatste jaren die ik daar gewerkt heb, ben ik een avondstudie gaan volgen, middenkader engineering. Door deze opleiding kon ik me verder ontwikkelen en heb 2 ½ jaar geleden de overstap gemaakt naar de DOC. Hier ben ik nu onderhoudsmonteur. Ik ben betrokken bij het opzetten tot het uitvoeren van het onderhoud. Het is afwisselend werk en het bevalt me prima!

PR: Hoe ziet je eigen gezinssituatie eruit?

Samen met mijn vrouw Angela hebben we twee dochters, Nola en Ranoe. Nola zat op korfbal, maar is daar nu mee gestopt. Ze is nu heel erg met muziek bezig. Ze bespeelt verschillende instrumenten en besteedt hier veel tijd aan.

Ranoe voetbalt in HH’97 JO15-2. Ze staat ook in de verdediging, net als ik. Ze is net zo gedreven als ik, maar wel veel technischer dan dat ik ben. Ik zie haar ook wel op het middenveld spelen, ik denk dat dat een goed plekje voor haar zou zijn.

PR: Als ik vv Hollandscheveld zeg, wat zeg jij dan?

Dat is de plek voor mij om te sporten en een biertje te drinken. Ik voetbal al vanaf mijn zesde dus heb daar al heel wat uurtjes doorgebracht, drie keer in de week. Ik snap ook heel goed dat het voor veel mensen meer is dan alleen het voetbal, maar ook een ontmoetingsplek. Een plek waar je op de zaterdagmiddag even naartoe gaat om een biertje te drinken met elkaar. Gewoon even een paar uurtjes ouwehoeren over van alles en nog wat met elkaar. En ik vind het mooi om te zien dat er nog veel bereidheid is om vrijwillig even wat te doen voor de club. Ik denk dat die bereidheid bij grotere clubs echt wel minder is. Dat is wel iets wat bij een dorpsclub hoort, een oproep in de klusapp en dan staan er weer een stuk of wat mensen klaar om te helpen die dag.

PR: Wij eindigen altijd met een nabrander, wat wil jij nog kwijt?

Ik snap dat een kunstgrasveld een uitkomst is voor vv Hollandscheveld, vooral om te kunnen trainen. Maar persoonlijk vind ik het jammer dat hier weer een stuk natuur voor ingeleverd moet worden. En ikzelf voetbal het liefst gewoon op gras, zodat je lekker vies wordt en onder de modder het veld afloopt.

We willen Jan bedanken voor het gesprek en hopen dat er nog vele dromen zullen komen om na te jagen!