Zomercolumn – Enriko Doldersum

PR: Na de training schuift Enriko Doldersum aan. Enriko wil jij je even voorstellen aan ons?
 Ik ben Enriko, ik ben 18 jaar. Ik woon in Hollandscheveld samen met mijn vader Henri, mijn moeder Karlien, mijn broertje  Manuel en zusje Dianne.

Ik zit op school in Hoogeveen op het Alfa college in het tweede jaar technicus engineering. Ik moet nog twee jaar. Binnenkort mag ik stage lopen bij de technische dienst van de DOC en daar heb ik heel veel zin in, lekker aan het werk. Dat is beter dan op school zitten.  Als ik klaar ben met de opleiding ga ik ook zeker niet door leren, een baan zoeken en lekker aan het werk.

Ik werk nu bij DGO in het magazijn, dat is mooi op de avond en kan ik werken op de avonden dat ik niet hoef te trainen en zaterdags lekker voetballen.

In mijn vrije tijd vind ik het leuk om te voetballen en wat te sleutelen aan brommers enzo, dat doe ik dan samen met mijn vader en mijn broertje.

PR: Je komt niet echt uit een fanatiek voetbal gezin volgens mij, hoe ben je bij het voetballen gekomen?
Nee klopt, mijn ouders hadden niks met voetballen. Ik ben ook niet meteen op voetbal gegaan maar eerst gaan kickboksen. Mijn broertje zat inmiddels wel op voetbal en daar ging ik vaak kijken naar trainingen en wedstrijden. Voetbal leek me toch wel leuk. Toen ging mijn kameraad Sem Wiltink ook voetballen en toen ben ik ook begonnen. Ik was toen 10 of 11 jaar.  

Toen heeft zelfs mijn moeder heeft nog een paar jaar gevoetbald. Dat vond ze wel gezellig volgens mij, ik weet eigenlijk niet precies waarom ze gestopt is. Ze staat op zaterdagmorgen in de kantine bij Hollandscheveld en mijn vader draait ook orde diensten. Mijn ouders hebben altijd wel gezegd als jullie gaan voetballen willen wij ook wat doen voor de vereniging.

PR: begonnen in de E pupillen dus en daarna?
Ik ben begonnen in de E pupillen en toen kregen we training van Ally en Karin Meekhof. En later heeft de vader van Sem – Gerko Wiltink- ons ook nog getraind. Leon Kats en Kevin Span heb ik ook nog training van gehad bij de D pupillen. Toen zijn we ook kampioen geworden.  In D1 was Glenn Kikkert mijn trainer. In de C junioren waren mijn trainers Maykel Mol en Stefan Bijl. Met C1 zijn we ook kampioen geworden.

In de B junioren heb ik één seizoen training gehad van  Robert Seinen. Daarna alle seizoenen  weer van Maykel en Stefan.

Vanaf de D pupillen heb ik eigenlijk steeds met dezelfde jongens gevoetbald waar ik nu nog mee voetbal in de A junioren.

Ik vind de laatste twee jaar het leukste tot nu toe, omdat het nu steeds wat serieuzer wordt. We hebben een mooi team. We voetballen in de 1e klasse en kunnen mooi meekomen.

PR: Volgend jaar de stap naar de senioren, heb je een idee wat je zou willen bereiken?
Ik zou het wel mooi vinden om met wat teamgenoten in één team te komen. Misschien in het derde of het tweede. Maar ik zou het wel mooi vinden om ooit in het eerste te mogen voetballen.

Ik heb nu al wel wat wedstrijden met de senioren meegedaan en dat is toch wel een stuk fysieker dan bij de A junioren, dus daar zal ik denk ik eerst wel aan moeten wennen.

We hebben nu 1x getraind met onder de 23 en gaan komende tijd oefenwedstrijden spelen, daar heb ik wel zin in. En we mogen nu al wat wennen door om de week met het tweede mee te trainen. Ik ben wel een speler die in het duel moet komen. Ik ben niet zo technisch, dus dat fysieke vind ik wel leuk. Ik speel nu meestal op de links- of rechtsback positie.

PR: We eindigen de zomercolumn altijd met een nabrander…..
Wij hebben een mooie club waar we zuinig op moeten zijn. Ik hoop dat wanneer deze column uitkomt het eerste zijn draai weer heeft gevonden en hopelijk weer in de 3e klasse speelt. Ook hoop ik dat ik nog een keer kampioen mag worden bij de senioren.

Enriko bedankt voor je tijd en we wensen je heel veel voetbalplezier volgend seizoen bij de senioren.