Zomercolumn – De Familie Bijl

Sinds twee jaar nodigen wij ook een familie uit die met meerdere personen betrokken zijn bij de vereniging. Dit keer de beurt aan de familie Bijl.

Kornie, Henriëtte en Robin Bijl zijn aangeschoven aan tafel, maar ook Michel Bouwmeester (schoonzoon) en Melissa Scholing (schoondochter) zijn aanwezig. Ook de families van Michel en Melissa zijn bekend op sportpark De Oosthoek. In verschillende hoedanigheden. Achter de bar, als bestuurslid en als voetballer(s). Dus het oranje zwart stroomt van beide kanten door de aderen.

Pr: Wij missen nog één gezinslid, Joyce. Hoe komt het zo dat alleen Joyce lid is van H.O.D.O?

‘WIE?!’ hoor ik onder hard gelach. Henriëtte: Ik zat op handbal bij H.O.D.O en Joyce is ook begonnen met handballen. Ze is later gaan voetballen en is daar toen gebleven. Ook nu voetbalt ze nog op de vrijdagavond in de 7x7 competitie.

Pr: Hoe is jullie voetbalcarrière begonnen?

- Melissa: Toen ik ongeveer 8 jaar oud was ben ik gaan voetballen, samen met Charetha Okken. Op dat moment waren we de jongsten, later kwamen er steeds meer meiden van onze leeftijd bij en heb ik in meerdere teams van HH’97 gevoetbald. Daarna heb ik nog een tijdje in Dames 2 gespeeld. Vanwege mijn studie ben ik gestopt met voetballen, dit was niet te combineren.

Nu ben ik omroepster bij de thuiswedstrijden van het eerste elftal. Dit doe ik samen met Irene Koopman. Helaas nog niet zo heel vaak gedaan, omdat afgelopen jaar natuurlijk maar weinig wedstrijden gespeeld zijn i.v.m het Corona virus.

- Henriëtte: Ik heb zelf nooit gevoetbald. Maar ik ben al wel enkele jaren vrijwilligster in de kantine, achter de bar, samen met Lydia Bijl. Sinds kort zit ik ook in de kantinecommissie, maar dit lag ook een beetje stil door Corona. Hopelijk kunnen we aankomend seizoen weer volledig draaien.

- Kornie: Mijn vader was betrokken bij de oprichting van vv Hollandscheveld, dus dat ik daar ging voetballen stond al vast. Ik ben op mijn 7^e begonnen met voetballen. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit gevoetbald heb, waarschijnlijk wel, maar in mijn gedachten heb ik altijd gekeept.

- Michel: Ik ben begonnen in de E pupillen. Ik weet eigenlijk niet zoveel feitjes meer van toen. Laatst waren we kraamschudden bij Johan ten Cate. Hij heeft een kroeg bij huis waar zijn kampioensfoto’s hangen. Daar stond ik ook bij op, dus ik ben zo’n 4 of 5 keer kampioen geworden in de jeugd.

- Robin: Ik ben bij de F pupillen begonnen bij HH’97. Ik heb alle jeugdteams doorlopen. Ik zou eigenlijk nog een jaar in de A’s spelen, alleen heeft John Kikkert (toen hoofdtrainer) me een jaar eerder bij de eerste selectie gehaald. In de E pupillen werden we vaak kampioen en het laatste kampioenschap in de jeugd was met de D pupillen.

Pr: Wat herinneren jullie je vooral nog van het voetballen?

- Melissa: Ik vooral de gezelligheid en de feestjes. De slaapfeestjes met de playbockshow en spooktocht waren altijd enorm gezellig. Ik ben ook een keer kampioen geworden in de jeugd, in de D3M. Alina de Ruiter was toen onze trainster. De meiden waar ik toen mee voetbalde zijn nu nog steeds vriendinnen van mij. Charetha Okken, Danielle Schonewille, Leonie Schonewille, Nienke Pruntel en Elleke Snippe. Via school leerde ik Susan Bijl kennen, zij is bij ons komen voetballen en is een goede vriendin gebleven.

- Henriëtte: Ik herinner mij vooral veel modder haha… Kornie was natuurlijk keeper en kwam vaak onder de modder terug van de training. Maar ook de discussies thuis. Kornie was enkele jaren trainer van Robin en dan kon het thuis nog wel eens flink tekeer gaan na een wedstrijd.

Met mijn vader ging ik vaak samen naar voetballen kijken, ook een mooie tijd. Toen Kornie in het 1^e kwam te keepen moest hij vaak vroeg weg. Veelal met de bus en dan ging ik mee met de kinderen. Mijn moeder vroeg dan wanneer we gingen eten. “Dat zien we wel “’zei ik dan. Daar komt niets van in, was haar antwoord. Dan zorg ik voor eten en eten jullie bij ons. Dit werd een traditie, elke zaterdag stond er nasi of macaroni op tafel en schoven wij tussen de middag aan. Later at Stefan Bijl regelmatig mee. Die voetbalde bij Robin in het team, hij kwam op de fiets uit Hoogeveen, eten bij mijn moeder en dan door naar de Oosthoek. Dit hebben we gedaan totdat ze naar “De Beatrix” verhuisde.

Pr: Hoe verging het jullie bij de senioren?

- Kornie: Na de jeugd ben ik in het 7^e elftal begonnen, dit kwam mede doordat in de overige teams al keepers zaten. Uit deze periode herinner ik mij vooral de gezellige 3^e helft.

Na het 7^e heb ik enkele jaren in het 3^e gekeept en later in het 2^e. Henk Pater zat toen in het eerste en ik mocht met hem de concurrentie aangaan en de trainer koos voor mij. Ik heb zo’n 8 jaar in het eerste gekeept en moest op mijn 35e stoppen door een knieblessure.

Een wedstrijd die ik me nog goed kan herinneren is de wedstrijd in de 2^e klasse tegen Broeksterboys. Aan het hoofdveld was een nieuw scorebord geplaatst, deze ging tot 9. Deze wedstrijd verloren we met 0-9. Dus het had niet veel gescheeld of ze hadden er een bordje met een 1 voor moeten hangen. Als keeper zijn dit niet de wedstrijden waar je graag aan herinnerd wordt.

De promotie wedstrijd naar de 2^e klasse was wel één om te onthouden. Met 3 of 4 volle bussen supporters richting Drachten. De wedstrijd tegen Bolswardia wonnen we met 1-0 en dus promoveerden naar de 2^e klasse. Wat een feest was dat na afloop.

Verder was natuurlijk de wedstrijd Hollandscheveld – Ajax een bijzonder moment. Deze wedstrijd speelden we volgens mij in 1986/1987 als openingswedstrijd van de nieuw tribune. Johan Cruijff was de trainer, in het veld stonden onder andere Danny Blind, Frank Rijkaard en Marco van Basten. Er waren zo’n 3200 toeschouwers.

Na het stoppen bij het 1^e heb ik nog verschillende taken vervuld bij vv Hollandscheveld. Ik ben grensrechter en leider geweest bij het eerste elftal. Ik heb in de keuken gestaan en ben heel wat jaren materiaalman geweest.

- Michel: In het eerste jaar dat ik in het eerste zat was Kornie grensrechter, in dat jaar werden we meteen kampioen. Hierna nog enkele jaren in het eerste gespeeld. Toen ik in het tweede voetbalde zijn we ook een keer kampioen geworden. Ik voetbal nu al weer enkele jaren in het derde en we zijn twee jaar achter elkaar kampioen geworden en het derde jaar grepen we net naast promotie.

Wat nog wel leuk is om te vertellen is dat ik tijdens de wedstrijd tegen Gorecht al na 20 minuten gewisseld werd. ‘Voetbal ik zo slecht?’ dacht ik nog. Dit was een avondwedstrijd en Joyce was hoog zwanger en moest naar het ziekenhuis. Bleek dat de bevalling al begonnen was. Dus ik ben in mijn voetbaltenue naar het ziekenhuis gereden. En later die avond is onze oudste dochter Jaylinn geboren. Uit bij Gorecht kwamen de spelers naar mij toe om mij te feliciteren.

En ik heb ook nog een keer de beker voor “trainingsbeest van het seizoen“ gewonnen. Samen met Ralf Koster. Wij hadden geen training gemist.

- Robin: Op mijn 17^e mijn debuut mogen maken in het eerste, dat was uit bij VHK. Helaas (nog) nooit een prijs gewonnen. Op een haar na liepen we promotie naar de 2^e klasse mis. We speelden de finale over twee wedstrijden tegen Scheemda, uit verloren we met 4-3 en thuis speelden we met 2-2 gelijk.

Er zijn wel enkele dingen die voor mij persoonlijk bijzonder waren. Tegen Vitesse scoorde ik een keer vijf doelpunten in één wedstrijd. 

In mijn beste seizoen maakte ik 28 doelpunten, dit leverde me uiteindelijk de “Man van de Wedstrijdbokaal” op, van de Hoogeveensche Courant. Afgelopen seizoen, in de laatste wedstrijd voor dat alles stil werd gelegd mijn 100^e competitiedoelpunt voor vv Hollandscheveld mogen scoren.

Pr: Wat doen jullie in jullie dagelijkse leven?

- Melissa: Ik werk in het ziekenhuis in Zwolle en ben momenteel bezig met een opleiding om me te specialiseren in dialyse verpleegkundige. Verder loop ik veel hard en ga regelmatig naar de sportschool.

- Henriëtte: Ik werk twee dagen in de week in de huishouding. Verder werk ik bij Ineke Vos (Ineke Vos Mode) aan Het Hoekje. Daarnaast ik heb een vaste oppasdag dat ik op de kleinkinderen pas. En verder pas ik ook op wanneer het nodig is. Ook op zaterdag en dan gaan ze lekker mee naar het voetbalveld.

Pr: Wie is de beste voetballer van vv Hollandscheveld die jullie hebben meegemaakt?

- Kornie: Poeh….ik denk Jaap Schonewille. De beste voetballer, maar zeker ook de gemeenste voetballer van vv Hollandscheveld.

- Michel: BERT BLOKZIJL! Al zou het net zo goed Richard Fidom kunnen wezen.

- Robin: Misschien omdat ik zelf ook spits ben; Robert Tichelaar.

Pr: Wij eindigen elke zomercolumn met een nabrander. Hebben jullie een nabrander voor de lezers?

- Michel: Veel gezondheid voor iedereen.

- Melissa: ik hoop dat er snel weer een groot feest wordt gehouden in de kantine. En ik hoop ook dat de gezelligheid blijft en dat we met - vooral- eigen mensen de club draaiende kunnen houden en op dit niveau kunnen blijven voetballen.

- Kornie: Ik wil graag een beroep doen op alle leden. Er zijn best veel vrijwilligers nodig. Vooral in de kantine en de keuken. Hier maken we allemaal heel graag gebruik van, dus denk ik dat we dit ook met zijn allen op moeten kunnen lossen. Dus een oproep aan iedereen (en niet alleen de oudere leden, maar vooral ook de jongere!) Geef je op als vrijwilliger. Hoe meer mensen zich aanmelden, hoe minder vaak je aan de beurt bent. Dus meld je aan!!

Henriëtte en Robin sluiten zich aan bij de oproep van Kornie. Verder hopen ze allemaal dat alles snel weer normaal mag worden, zonder maatregelen weer lekker naar de Oosthoek.

De pr wil met de laatste column voor deze editie de familie Bijl, Michel en Melissa van harte bedanken. En ook wij hopen hun snel weer te zien op de Oosthoek.